TvC’ers Yentl en de Boer – Juryrapport Neerlands Hoop

Afgelopen zondag waren de uitreikingen van de cabaretprijzen. TvC’ers YENTL EN DE BOER waren genomineerd voor de prestigieuze Neerlands Hoop, de cabaretprijs voor veelbelovende cabaretiers met het meest toekomstperspectief.
Ondanks dat ze deze prijs niet hebben gewonnen willen we jullie het prachtige juryrapport niet onthouden.
 
Yentl en de Boer – De snoepwinkel is gesloten
Het eerste officiële cabaretprogramma van Yentl Schieman en Christine de Boer is een ideale kennismaking met deze muzikale cabaretières. Uiteraard ontbreekt ‘Ik heb een man gekend’ niet, de hit waarmee zij in 2015 de Annie M.G. Schmidt prijs voor beste theaterlied wonnen en die hun naamsbekendheid in één klap aanzienlijk vergrootte. Maar daarnaast dompelen Yentl en de Boer hun publiek onder in sprookjesachtige sferen. Op het podium staat een huisje van snoep, dat bewoond wordt door een mysterieus mannetje dat iedere voorbijganger naar binnen probeert te lokken. Maar doet hij dat om de argeloze passanten binnen in de pan te gooien of doet hij dat uit behoefte aan vriendschap? Zo keren de verschillen tussen egoïsme en altruïsme en tussen eenzaamheid en samen zijn terug in veel meer scènes en liedjes. Een eenzame boer met apart Noord-Nederlands accent zingt: ‘Ik heb njooit een contactmomjent, omdat ik onzeker bjennnn’, maar weigert daar zelf moeite voor te doen door bijvoorbeeld gewoon eens de deur uit te komen. Twee vrouwen gaan voor het goede doel de straat op, maar of zij het nu voor het goede doel of voor zichzelf doen valt te betwijfelen. Ook in dialogen tussen Yentl en de Boer, over interesse tonen in de antwoorden van een vrouw uit het publiek of de discussie over het al dan niet splitten van de restaurantrekening, keert dit thema terug: wat doe je in het leven voor jezelf en wat doe je voor anderen? De snoepwinkel is gesloten kent een prettig hoog tempo, is gevarieerd en fraai vormgegeven. Aan de sferen en onderwerpen van de sketches kun je duidelijk de popcultuur terugzien uit de jaren waarin Yentl en de Boer zijn opgegroeid. Sprookjes, fantasyverhalen, maar ook regelrechte horror, met als hoogtepunt de scène aan het einde waarin Christine de Boer als door de duivel bezeten meisje het publiek de stuipen op het lijf jaagt. De liedjes worden gekenmerkt door originele, humoristische teksten en een zeer fraaie tweestemmigheid. ‘Superheld’, ‘Mijn snoep is op’ en ‘Heel lang geleden’ zijn stuk voor stuk liedjes die je graag nog eens opnieuw wilt beluisteren. Om een lang verhaal kort te maken: in De snoepwinkel is gesloten accentueren Yentl en de Boer iets dat we eigenlijk al een tijdje wisten, namelijk dat zij een duo zijn met een groot toekomstperspectief.